Świąteczna przygoda z Irytkiem w tle [Caroline & Rowan]

24.12.1972 r.

Mała Caroline odkąd został dostarczony list od taty, czytała go kilka razy dziennie nie mogąc uwierzyć, że otrzyma od niego coś tak wspaniałego. Obietnicę. Otrzymała obietnicę, że pojawi się w Hogwarcie i zabierze ją na cały dzień do Hogsmeade, gdzie wspólnie spędzą czas, gdyż nie wróciła w tym roku na święta do domu. To wydawało się całkowicie nierealne, zwłaszcza że miało się wydarzyć już jutro! Od razu poprawiło jej to humor, który był zepsuty od czasu tej głupiej lekcji Eliksirów, gdzie siedziała w jednej ławce z Greybackiem i eliksir jej nie wyszedł. Nie jej wina, że nie uważał wystarczająco, a mieli się tym zajmować wspólnie, więc coś od siebie też powinien dodać. Potem na szlabanie, który musiała robić wraz z nim, było jeszcze gorzej. Nie chciała go widzieć, bo tylko niepotrzebnie się denerwowała. Postanowiła się trochę przejść po lochach i zastanowić się nad tymi wszystkimi wspaniałymi rzeczami, które będzie jutro robić z tatą. Uśmiechnęła się do swoich myśli, nie mogąc się powstrzymać, nawet jeśli nie lubiła się uśmiechać, bo uważała to za głupie i niepotrzebne. Podskakiwała sobie z jednej kamiennej płytki na drugą, słysząc jakie pojękiwania i szuranie, ale obstawiała że to sprawka Krwawego Barona. Dość szybko znalazła się w głównym lochu i tak samo szybko odkryła, że nie była tam sama. Po drugiej stronie był Rowan.
Prychnęła tylko i ruszyła z uniesioną głową przed siebie, stwierdzając że nie będzie się nim przejmować i pewnie by to jej wyszło, gdyby nie fakt, że przejście prowadzące do holu w którym kryło się ukryte wejście do Pokoju Wspólnego Slytherinu, zostało zablokowane.
- Co się... - szepnęła Caroline, a jej warkoczyki nagle podskoczyły.
- NIESPODZIANKAAAAAAAAAAAAAA! - rozległ się wrzask Irytka, który pojawił się tuż przed nią. Wystraszona Ślizgonka cofnęła się.
- Głupie dzieciaczki, krążą sobie po zamku jak małe zwierzaczki. Lecz Irytek im pomoże i ich święta staną się wymarzone! Trochę dymu, trochę draki, wody wpuści każdemu do szaty - zaczął nucić poltergeist i podleciał do reszty przejść blokując je ektoplazmą.

Od niecałej godziny Rowan kręcił się po szkole w dość markotnym humorze. Po pierwsze, dalej wkurzał się na sytuację z lekcją eliksirów i tą całą głupią Caroline Rockers. Masakra. Jeżeli się na tym nie znała, to po co ruszała cokolwiek? Mógł równie dobrze zrobić to sam, ale nie... Zamiast tego z ich kociołka zaczęło dziwnie śmierdzieć, on od razu krzyknął na dziewczynę i oboje skończyli ze szlabanem. Po drugie, same Święta napawały go mieszanymi emocjami. Jeszcze kilka dni temu miał spędzić ten czas w domu. Zmiana planów nastąpiła dopiero w dzień jego wyjazdu, kiedy on i reszta jego rodzeństwa otrzymali list, w którym pisało, że lepiej będzie jeśli zostaną w Hogwarcie - matka była chora. Nie znał szczegółów, więc cały czas, gdzieś z tyłu głowy, martwił się stanem jej zdrowia. Wiedział, że często chorowała lub źle się czuła. Koniecznie będzie musiał złapać Ramseya i dokładnie wypytać o to brata. Może jemu powiedziano coś więcej.
Przynajmniej ominie mnie spotkanie z ojcem. - pomyślał z niemałą ulgą, zmierzajac do pokoju wspólnego Slytherinu. Pod pachą trzymał dość obszerną książkę na temat feniksów i pokrewnych im gatunków, którą kilka minut wcześniej wypożyczył ze szkolnej biblioteki. Miał zamiar zaszyć się w swoim pokoju i całkowicie oddać lekturze. Prawie opustoszały Hogwart był jego ulubionym Hogwartem. Już nie mógł się doczekać, aż w spokoju przeczyta rozdział poświęcony Gromoptakom. Niestety tuż przed wejściem do pokoju wspólnego zobaczył ją. Caroline nie znam się na podstawach eliksirów Rockers. Od razu skrzywił się na widok dziewczyny i posłał w jej stronę wkurzone spojrzenie. Niech nawet nie myśli, że tak łatwo zapomni o tym jak zmarnowała mu cały dzień i humor. Teraz pewnie profesor Slughorn uzna, że nagle opuścił się w nauce i nie jest w stanie uwarzyć banalnego eliksiru. Jakby tego było mało wejście do pokoju zostało zablokowane przez dziwną maź. Zerknął na Ślizgonkę. Wiedział, że na pewno nie była to jej wina, ale nie mógł się powstrzymać od złośliwej uwagi.
- Nie dość, że nie potrafisz poprawnie mieszać w kociołku, to jeszcze zepsułaś ścianę? A potrafisz chociaż oddychać, czy ktoś to robi za Cieb… - nie zdążył dokończyć zdania, ponieważ w tym samym momencie wyskoczył na nich Irytek, a on sam podskoczył i upuścił księgę. Przedmiot upadł na podłogę z głośnym hukiem.
- Hej! Wracaj tutaj ty idioto! - krzyknął, ale nieznośny duch nic sobie nie robił z wołania młodego Greybacka - Zobaczysz! Naślemy na ciebie Krwawego Barona! Wypuść nas!
Rozejrzał się bezradnie, nie mając najmniejszego pojęcia co powinien teraz zrobić.
- Ja pierdolę - wymamrotał wściekły pod nosem.

Miała trochę zmartwień w swojej głowie, ale w domu zawsze ją uczono, że emocje należało trzymać na wodzy. Wychowywanie się w towarzystwie dwóch starszych braci tylko utwierdzało to w lekcjach, które otrzymywała, choć zdarzały się w jej rodzinie wybuchy większe i mniejsze. To jednak mieściło się w tej części na którą była zgoda. W przypadku jej osoby działało to nieco inaczej... W tym roku wyraziła jednak swój pierwszy sprzeciw, po ostatnich wakacjach wolała unikać domu jak tylko mogła. Gdzie dom tam była ona... jej matka. Pani matka. Nie chciała tego. Ostatnio za często musiała się zakradać za jakimiś starszakami by dostać się do kuchni po coś, co pozwoliłoby jej w spokoju zasnąć. Miewała koszmary, a w święta było najgorzej. Teraz jednak głowa młodej Rockers była wypełniona samymi głupstwami i słowami, które napisał do niej jej tata. Myślała też trochę o tym jak beznadziejny był Greyback. Gdyby nie dyszał jej tak prosto w odsłonięty kark to efekt byłby lepszy. A tak? Dostała przez niego. To ona była w tym poszkodowana bardziej niż on. Nie lubiła porażek i osób, które wyżywają się na niej, a on to robił. Uświadomił ją tylko jak beznadziejni byli również chłopcy z Slytherinu. Najlepiej było trzymać się od nich z daleka, a od Rowana Greybacka w szczególności. Nosił jeszcze taką wyniszczoną szatę, pewnie po którymś z rodzeństwa, od razu było widać, że w rodzinie się nie przelewało. Wyglądał zresztą jak dziecko wyciągnięte po miesiącu z Zakazanego Lasu.
Strach zszedł z niej, zacisnęła powieki, próbując zapanować nad wszelkimi dodatkowymi niechcianymi odruchami. Należało być twardą, przygotowaną na wszystko. Nie mogła się bać takich głupot. Głos Rowana był irytujący, atakował bębenki jak bzyczenie muchy, która latała zbyt blisko ucha. Nie odezwała się i gdy jej oddech się uspokoił, otworzyła oczy i spojrzała na leżącą na ziemi książkę.
- Jesteś beznadziejny, Greyback - rzuciła cicho, marszcząc nos z niejaką odrazą na widok tej galaretki, która blokowała wszystkie przejścia. - Zacząłeś już panikować? Zmoczyłeś majtki? To dobrze, może sobie przypomnisz coś więcej niż wulgaryzmy. One nie sprawiają, że wydajesz się starszy i poważniejszy, a wręcz wydajesz się takim dzidziusiem, co założył za dużą szatę swojego ojca.
Zauważyła, sprawdzając kieszenie swojej szaty by spróbować znaleźć różdżkę. Nie mogła jej jednak zlokalizować, a istniało spore ryzyko, że Irytek wróci na miejsce zbrodni, kiedy odkryje, że Krwawego Barona nie było teraz w lochach.
- Możesz wejść w ektoplazmę i zobaczymy co się stanie. Może odczynisz czar za pomocą swego heroizmu? - starała się zabrzmieć poważnie. - Przynajmniej jedna rzecz by ci się udała w tym roku. Wesołych świąt, Greyback. Oby w petardzie-niespodziance wypadł ci zestaw do wyhodowania mózgu.
Usiadła na ziemi i sięgnęła po tomiszcze, które ze sobą przytargała, a które w wyniku ataku Irytka znalazło się na kamiennej posadce. Jakoś trzeba było sobie zorganizować czas.

Ta cała sytuacja była beznadziejna. Czemu nie mógł zostać uwięziony tutaj samemu? Bez tej wkurzającej idiotki, która zdecydowanie za często otwierała usta, a i tak nic mądrego z nich nie wypływało.
- Pierdol się Rockers - odburknął, obdarzając dziewczynę wkurzonym spojrzeniem - Mam nie przeklinać? Twoje wrażliwe uszka nie zniosą słowa cholera? Uważaj, bo jeszcze się rozpłaczesz przy mnie lub zemdlejesz z oburzenia.
Pewnie Ślizgonka nie była nikim więcej, jak jakąś rozpieszczoną dziewczynką z dobrego domu, co na nie przyjechała na Święta do rodziny, bo dowiedziała się, że choinka nie będzie miała takiego rozmiaru, jakiego sobie zażyczyła. Czemu niemal wszyscy w tej szkole tak działali mu na nerwy? Za co? Chłopak ręką wskazał na blokadę z ektoplazmy.
- Jak jesteś taka mądra to sama w nią wejdź. Może oblepi ci twarz i przynajmniej przestaniesz wyglądać jak ghul. Z całym szacunkiem dla ghuli.
I zaczęła czytać książkę. Tak, bo to przecież był świetny moment na czytanie czegokolwiek. Pewnie jeszcze było to jakieś durne romansidło, czy coś podobnego. Naprawdę nie zależało jej, aby się stąd wydostać? Wolała sobie marzyć o historiach miłosnych i księciu na białym koniu? No dobra! W takim razie, on też nie kiwnie palcem. Nie będzie znowu odwalał całej roboty tylko po to, aby dziewczyna na końcu i tak rozwaliła całą jego ciężką pracę. Usiadł na podłodze i również zaczął czytać swoją książkę. Nie mógł się jednak skoncentrować. Cały czas czuł się podirytowany i rozproszony. Co chwila zerkał na Rockers, zamiast na informacje o historii poznawania Gromoptaka i czuł jak rośnie w nim jeszcze większa wściekłość. Ona naprawdę zamierzała tak siedzieć. Wkurzony zerwał się z miejsca, wyrwał książkę dziewczynie i cisnął ją w ektoplazmę. Przedmiot przykleił się do lepkiej substancji. Hm… Czyli tak to działało.
- Chcesz tutaj siedzieć, aż ci nogi odpadną czytając jakieś głupie romanse, czy spróbujesz się stąd wydostać? Chyba, że mam znowu wszystko robić sam, a ty poczekasz na gotowe, a potem to zepsujesz? Sama jesteś beznadziejna Rockers. Nic nie umiesz i tylko wyręczasz się innymi. Ile ty masz lat, co? Pięć? W domu robią za Ciebie wszystko skrzaty, czy mamusia?
Wyjął swoją różdżkę i w myślach zaczął przeglądać listę znanych mu zaklęć. A gdyby podpalić tę ektoplazmę? To mógł być całkiem dobry pomysł.
O ile miał pewność, że nie spali przy tym siebie, dziewczyny i całego zamku. To chyba jednak nie był dobry pomysł. Rozpuścić ją? Tylko jak? Czy woda coś jej zrobi?
- Aquamenti - wymamrotał, a z różdżki wytrysnął strumień wody, który skierował na maź. Jak na razie bez większego efektu.

Poziom intelektualny Rowana Greybacka pozostawiał wiele do życzenia, ale ponoć to było dość charakterystyczne dla tej rodziny, z tego co dowiadywała się chociażby z plotek krążących na spotkaniach, mających miejsce w jej domu. Niektórzy goście mówili więcej, nie sprawdzając czy dzieciaki kręciły się w pobliżu czy też nie. Zdarzało się jej chodzić za Massimo, którego żywo te informacje interesowały w przeciwieństwie do Gereona, który wolał spędzać czas z książkami. Caroline często krążyła między jednym a drugim, podpatrując to, czym się zajmowali. Ciekawe co robili teraz. Masimmo pewnie spędzał czas ze swoimi beznadziejnymi kolegami, zaś Gereon jak zwykle siedział w bibliotece. Merlinie, nic dziwnego, że skończył w Ravenclawie...
Słownictwo, którego używał Rowan było wyciągnięte prosto z rynsztoka. Znając życie, wziął to od swojego rodzeństwa i teraz robiło to wrażenie wśród podobnych do niego patologicznych dzieciaków z rodzin, które upadły na tyle nisko, co Greybackowie. Ona została wychowana inaczej, wiedziała że można dokopać komuś w mniej ordynarny sposób i panowała nad językiem. Ciekawe czy przy ich opiekunie domu też byłby taki wyszczekany. No i proszę, musiało zaboleć!
- Śmieszny jesteś - uśmiechnęła się z politowaniem, dając palec na dolną powiekę lewego oka i pociągnęła ją w dół. - Patrz jak się boję, uuu, prawdziwa groza! Spójrz jeszcze na mnie spod byka i opowiedz o tym jaki z ciebie potężny czarodziej.
Zaczęła się zastanawiać, tak się mu przyglądając, czy przypadkiem Tiara Przydziału nie powinna go przydzielić do Gryffindoru. To był ten typ humoru, który on właśnie prezentował. Świetnie by się z Gryfonami dogadał, a to jak bez żadnego przemyślenia paplał tylko ją w tym utwierdziło. Rockers uniosła ciemną brew do góry, mrużąc swoje ciemnoniebieskie oczy bez żadnego zrozumienia dla tych... uwag.
- Aha, no cóż lepiej wyglądać jak ghul niż jak dupa trolla. Każde twoje słowo jest na takim poziomie jak gazy, które się z niej uwalniają. Jak otwierasz usta to smród, który się z nich wydobywa w pełni to oddaje. Myślę, że to nie była wina tamtego eliksiru tylko tego, że za mocno rozdziawiłeś tego dzioba. Nic dziwnego, że profesor Slughorn się pomylił - zatkała nos dla lepszego efektu. Książka została jej polecona przez Gereona, dlatego postanowiła dać jej szansę, mimo że nie miała zbyt dużo czasu na czytanie. Było sporo innych rzeczy do robienia. Ponoć była to pozycja o zaginionych artefaktach na terenie Grecji, a wśród nich miał być jeden, który należał do rodziny jej pani matki. Caroline z nią nie rozmawiała, jeśli nie było to konieczne, ba!, wręcz starała się trzymać od niej z daleka. Ale czemu by nie poczytać o artefaktach? To mogłoby być interesujące. Obecność chłopaka była jednak na tyle irytująca, że nawet nic nie mówiąc, nie pozwalał się jej skupić na lekturze. W momencie, kiedy zabrał jej książkę i wrzucił ją w tę obleśną maź, Caroline zacisnęła wargi w cienką kreskę, wciągając całe powietrze do płuc i chwilę tak czekając. Przecież... przecież jak ona odda to bibliotekarce to ta chyba ją własnoręcznie udusi. Spojrzała w tamtą stronę. Książka utknęła w ektoplazmie, a ona nie mogła znaleźć różdżki by się tym zająć. Nie odzywała się, zamiast tego podciągnęła powoli rękawy szaty, licząc powoli do dziesięciu, mając nadzieję, że jak skończy to ten nieznośny idiota się zamknie. Kiedy odwrócił się do niej plecami by spróbować coś wykombinować z tą mazią, wskoczyła mu na plecy i zaczęła uderzać pięścią w jego głowę.
- Wyciągniesz to, ty idioto i zaniesiesz do Pince, rozumiesz? - dziewczynka syknęła mu do ucha, drugą ręką i nogami trzymając się go mocno. - Będę uderzała w twoją tępą głowę tak długo, aż zmądrzejesz! I co, fajne romansidło?! Specjalnie dla ciebie!

Szkoda, że Bertram nie poszedł razem z nim do pokoju wspólnego. Byłoby dwóch Greybacków na jedną, głupią Rockers. Dziewczyna nie miałby szans z tymi swoimi marnymi odzywkami przeciwko braciom. Oczywiście i tak wygrywał z jej żałosnymi zaczepkami, ale przynajmniej wtedy byłoby zabawniej.
-O kurwa, Rockers. Jakim cudem nie trafiłaś do Ravenclawu z takimi inteligentnymi odzywkami? Po prostu błyszczysz swoim geniuszem. Drugi Merlin! Tekst o śmierdzeniu z gęby to mistrzostwo świata - parsknął śmiechem. Był naprawdę wkurzony. Chciał zamknąć się w dormitorium i wertować kolejne kartki książki, zamiast siedzieć tutaj z tą idiotką. Przynajmniej wyraz twarzy Ślizgonki, kiedy wrzucił jej bezcenną książeczkę w ektoplazmę, wynagradzała mu wszystkie nieprzyjemności, z którymi musiał się dzisiaj użerać. No dobra. Jedną, ale wielką nieprzyjemność.
- Swoim bredzeniem jedynie udowadniasz, że jesteś nikim innym jak rozpieszczoną księżniczką z dobrego domu - miał wrażenie, że czuła się lepsza od niego. Wiedział co się mówiło o jego rodzinie i chociaż starał się tego nie okazywać, bolało go to. Jasne. Ojca wyzywał by jedynie od wszystkiego co najgorsze, ale niech nawet nie ważyła się pomyśleć czegoś złego o którymś z jego rodzeństwa.
Woda wyraźnie nie działała. Nic, ale to nic się nie zmieniło. Przez chwilę miał wrażenie, że w jednym miejscu substancja zaczęła się rozpuszczać. Zrobił krok do przodu, aby się temu przyjrzeć i wtedy ten rozczochrany ghulo-goryl skoczył mu na plecy.
-ZŁAŹ, ZE MNIE TY DURNA ŻMIJO - wrzasnął tak, że prawdopodobnie słychać go było po całych lochach. Na Merlina. To była tylko jakaś głupia książka, której nie zamierzał wyciągać skoro tak jej na tym zależało. Chłopak próbował zrzucić ją z pleców, ale niestety nie było to takie łatwe. Po pierwsze ta maź z chorbotka nie chciała poddać się łatwo. Po drugie okładała go po głowie co znacznie utrudniało zadanie. Po trzecie Greyback w gruncie rzeczy był jedynie dzieciakiem, który nie miał w sobie za wiele krzepy, a przynajmniej nie tyle ile mu się wydawało. Dlatego też, zamiast zrzucić z siebie tę szkaradę jak planował, stracił równowagę i wywalił się razem z nią. Prosto w zablokowany przez lepką maź korytarz. Po chwili oboje leżeli na sobie po drugiej stronie cali oblepieni ektoplazmą. Rowanowi, aż zrobiło się nie dobrze.
-ROZUM CI UKRADLI? - wydarł się na dziewczynę, mając ochotę rzucić się na nią. Jak reagowała ludzka skóra na tę substancję? Da się tego łatwo pozbyć? Dlaczego musiał urwać się z lekcji, poświęconej akurat duchom, kiedy je omawiali na Obronie Przed Czarną Magią.

Powinien się zacząć modlić by nie poszła z tym Massimo. Jej brat bardzo chętnie pomógłby mu zrozumieć, dlaczego nie powinien się tak rzucać na kogoś z jego rodziny. Co prawda, pewnie przy okazji drwiłby sobie z niej przy najbliżej okazji, ale możliwość zobaczenia jak jej brat daje mu nauczkę, dodawała Caroline siły. Przez chwilę w głowie dziewczynki pojawiła się myśl by samej wymyślić dla niego coś wyjątkowo wstrętnego, ale stwierdziła, że nie było po co brudzić sobie dłoni. Jeszcze się zarazi jakimś paskudztwem od niego. Ale oczywiście, musiał być głupioirytujący i przez to na pewno dostanie jakiegoś syfu.
- Widzisz jakie szczęście cię spotkało? Sama się dziwię, że z takim podejściem nie wylądowałeś w Gryffindorze. To przecież bardzo podobny poziom wiedzy do tego jaki sam reprezentujesz - rzuciła bardzo lekko, wręcz śpiewnie. - Rowanie, Rowanie, gryfoński bałwanie!
Nie miała nic przeciwko by działać mu na nerwy, ba, było w tym coś satysfakcjonującego, gdy widziała, że to przynosi jakiś skutek. Zasłużył nawet bardziej przez to co zrobił. Słowne zaczepki to jedno, narażanie jej na gniew szkolnej bibliotekarki to drugie, zwłaszcza kiedy pojawiało się ryzyko, że pani matka się dowie.
- Jakbym była księżniczką to taki skrzat jak ty by klękał, a nie klękasz, więc przejawiasz niesłychaną arogancję do kogoś, kogo nazywasz księżniczką - wytknęła mu, a co, skoro już tak chciał by nią była to ją dostanie. Idiota! Samo to jak podchodził do pozbycia się ektoplazmy pozostawiało sporo do życzenia.
- I co, nie podoba ci się mój romans?! - specjalnie zapiszczała mu do ucha, choć wiedziała, że pewnie jutro gorzko tego pożałuje. O nie, nie zamierzała odpuścić. Była Rockers, a jak tata mówi, Rockersowie nie odpuszczają. Nie odpuści temu tępakowi, nie i kropka. Niech ma, niech cierpi. Trzymała się go uparcie i uderzała swoją piąstką w tę dynię, którą ktoś nazwał głową Rowana Greybacka. Kiedy stracił równowagę i weszli w to dziadostwo, krótko krzyknęła i szybko zamknęła usta oraz oczy by ektoplazma się tam nie dostała. Była cała obślizgła, a żeby tego było mało, szczypało! Na dokładkę ten zaczął na nią wrzeszczeć. No przecież ona go zaraz tam...! Ściągnęła pospiesznie swoją szatę, w którą wytarła tyle ile mogła tej mazi i rzuciła ją w chłopaka.
- Nadal potrzebujesz mojej uwagi, Greyback? To masz! - warknęła w jego stronę i aż ścisnęło jej gardło. Przez ciało przeszły ciarki i zaczęła wyczesywać to paskudztwo ze swoich włosów.
- Jako twoja księżniczka, żałosny pachołku, rozkazuję ci się zamknąć, bo zrobię ci zaraz taką historię miłosną, że do końca Hogwartu mnie popamiętasz!
Sprawdziła swoje warkoczyki i zajęła się swoją spódniczką.
- Same szkody przynosisz i jeszcze obwiniasz innych. Gdyby nie ta twoja śmieszna podskakująca gula, która znajduje się w szyi, to pomyślałabym, że mam do czynienia z dziewczyną.

Nie trudno było wytrącić go z równowagi, ale zasugerowanie mu, że powinien być w Gryffindorze było szczytem. Zwłaszcza, kiedy doskonale pamiętał, że tiara zastanawiała się, czy nie przydzielić go do tego domu. Nawet nie chciał myśleć o tym, co by się wtedy stało. Ojciec pewnie wyrzuciłby go z domu, jak nie gorzej. Zacisnął dłonie w pięści. Korciło go, aby pociągnąć ją za jeden z tych kretyńskich warkoczy, a najlepiej je obciąć.
-Mogła byś być nawet samą królową, a ja nigdy bym przed tobą nie klęknął. Naucz się myśleć trolli odbycie. Jeżeli potraktowałaś te słowa jako pochwałę, to jesteś jeszcze głupsza niż myślałem.
W głowie już ustalał sobie cały plan późniejszej zemsty na Rockers, ale już z pomocą Rockers. Musieli tylko zrobić to tak, aby pozostała część rodzeństwa, a zwłaszcza Ramsey, nie dowiedziała się, że maczali w tym palce. Z jakiegoś powodu wygłupy w szkole podobno nie cieszyły się za dużą sympatią. Zarówno nauczycieli jak i starszych Greybacków. Właściwie to, gdy leżał cały oblepiony piekącą mazią, a ta sowia wypluwka obrzuciła go jej kolejną porcją, momentalnie zapomniał o jakiejkolwiek dyskrecji. Oj nie. Urządzi jej taką zemstę, że przez kilka kolejnych tygodni będzie pamiętała, że lepiej z nim nie zadzierać. To będzie coś pięknego. Na razie jednak musiał skupić się na bieżącej awanturze.
-Czekaj o pani - powiedział głosem wręcz ociekającym z sarkazmu - Chyba zapomniałaś księżniczko, że nie jesteś jeszcze w całości natarta swoimi olejkami - to mówiąc, cisnął w dziewczynę swoją, oblepioną w maź, szatę, którą chwilę temu zdjął. Aż się wzdrygnął i odszedł na kilka kroków od tej idiotki. Czuł się paskudnie oblepiony tą cieczą. Próbował wyczyścić się jak tylko mógł, ale co gorsze szczypanie nie ustępowało. Co więcej, miał wrażenie, że zarówno jego skóra, jak i skóra Rockers staje się dziwnie zaczerwieniona. Jeżeli będzie musiał udać się przez tę córeczkę mamusi do Skrzydła Szpitalnego, to przysięga, że nigdy, ale to nigdy, jej tego nie daruje. Jedna dużo zemsta zamieni się w szereg mniejszych rozciągniętych na ich wszystkie wspólne lata nauki w Hogwarcie.
- Mam nadzieję, że sama jesteś dumna. Nie potrafisz nic zrobić, aby czegoś nie zepsuć. Co jest z tobą nie tak? Wszyscy Rockersowie sa tacy tępi, czy tylko Ty jedna?

Szczyt to już osiągnął dawno, ale głupoty, więc nic dziwnego, że potem było już z górki. Nie był jej dłużny, ale ona nie zamierzała od tak odpuścić, skoro już doprowadził ją do takiego stanu. Chyba jeszcze nigdy nikt nie wyprowadził jej tak bardzo z równowagi. Jasne, były sytuacje, gdy była bliska wybuchu, ale wtedy najczęściej wystarczało się nie odzywać, dzięki temu nie traciło się niepotrzebnie energii, nie wchodziło się w tak ordynarne interakcje.
- O, wow, niesamowite. Twoja oryginalność weszła teraz na wyższy poziom, skoro użyłeś takiego samego sformułowania jak ja. No tak, skoro się uczyć to od najlepszych, co, Greyback? Muszę przyznać, że zrobiłeś na mnie kolosalne wrażenie - klasnęła mu krótko, rzucając jedną z gumek do włosów w jego stronę niczym konfetti. Prosił się o łomot. Niech będzie, poświęci się i opowie o tym bratu, proszę bardzo. Myśli, że co, że tylko on był taki cwany? Też coś! Za grosz jakiejkolwiek dumy, z tego co teraz widziała. Byłby nawet głupiozabawny, gdyby jej tak nie wkurzał. Spódnica była w nie najgorszym stanie, gorzej było z podkolanówkami. O nie. Jeszcze mu było mało? Coś mu powiedziała! Spojrzała na niego z bojową miną, gdy nagle rzucił w nią swoją śmierdzącą szatą! Natychmiastowo wywaliła ją na ziemię i otrzepała się z tego obrzydlistwa. Do tego pojawiły się plamy, ale nimi to mniej się przejmowała, nawet jeśli cała jej twarz była nimi pokryta. Kiedy on się cofał, ona się do niego przybliżała.
- Co? Boisz się mnie, Greyback? Taki mocny to tylko w gębie jesteś! - uniosła dumnie swoją czerwoną twarz i nagle podbiegła do niego, złapała za ramię i stając na palcach, ugryzła w szyję, w pierwsze lepsze miejsce.
- Skoro tak wszystko psuję to zepsuję i ciebie. Teraz zostałeś zarażony moimi rockersowymi zarazkami i spoczywa na tobie moja klątwa - odsunęła się po tym od niego i rzuciła mu złośliwe spojrzenie, podnosząc z ziemi szatę i książkę. - Oczekuj mojego listu w sprawie kary z biblioteki. Miłego szorowania szyi.
Pobiegła przed siebie wprost w stronę przejścia do Pokoju Wspólnego Slytherinu, mając nadzieję, że zostawi go daleko w tyle.

z/t dla Rockers

Zaśmiał się jej w twarz. On? Bać się jej? Jakiegoś lalusiowatego wypłosza z warkoczykami? Wolne żarty.
-Spadaj do swoich braciszków Rockers - warknął marząc o tym, aby twarz dziewczyny jeszcze raz spotkała się z ektoplazmą, albo lepiej… Starą, dobrą twardą ścianą. Nie… Inaczej. Starą, dobrą twardą ścianą wysmarowaną ektoplazmą - Może Twój ośli mózg tego nie zauważył, ale nie jesteśmy już zamknięci, więc nie zamierzał oddychać tym samym powietrzem co ty, ani chwili dłużej.
Chłopak zamierzał jeszcze pokazać dziewczynie środkowy palec, odwrócić się na pięcie i, chwilowo zupełnie zapominając o rzuconej szacie, odejść jak najdalej od tego miejsca, ale dziewczyna widocznie miała wobec chłopaka zupełnie inne plany. Ta zaraza jedna, ta idiotka, z nienacka podskoczyła do niego i ugryzła go w szyję! Już wolałby zostać pogryziony przez jakieś dzikie zwierze, niż przez nią. W pierwszym wypadku najwyżej zaraził by się wścieklizną. Drugi wypadek był natomiast jedną wielką niewiadomą. Paskudztwo. Nie wiedział co było gorsze. Ten śluz Irytka, czy to, że Rockers go w ogóle dotknęła. Od razu odepchnął dziewczynę od siebie.
-WSIĄKIEWKĘ CI UKRADLI? - wrzasnął tak, że aż zabolało go gardło. Był w stanie zrozumieć wiele, ale tego, że Rockers zachowywała się jak wyciągnięte z Zakazanego Lasu bucowate, zdziczałe zwierze ze słomą zamiast mózgu… Tego po prostu nie był w stanie pojąć. Jakim cudem ta dziewczyna nie zaczęła już roznosić pcheł skoro zachowywała się jak jakiś dziki pies? Nie obrażając przy tym dzikich psów oczywiście.
- JESTEŚ WALNIĘTA - krzyknął za idącą przed siebie dziewczynę. I kto tu teraz uciekał? Greyback nigdy nie słynął z kontrolowania wściekłości. Gdy coś go wkurzyło szybko wybuchał i nie widział w tym niczego złego. Czemu niby miałby próbować trzymać nerwy na wodzy? Po co? Jak ktoś go wkurzył, to chyba zasługiwał na porządny opieprz, prawda? W pierwszym odruchu miał ochotę podnieść swoją książkę i cisnąć nią w dziewczynę, albo po prostu rzucić się na tego potwora. Z trudem powstrzymał się od tego z dwóch powodów. Po pierwsze, dłużej planowana, przemyślana zemsta bardziej przemawiała do niego. Po drugie, i ten powód był znacznie prawdziwszy, skóra go piekła i marzył, aby przemyć zimną wodą wszystkie odkryte części ciała. Dlatego też chwycił swoją szatę, książkę i spokojnym krokiem, aby nie wyszło, że ektoplazma mu przeszkadza, udał się do męskiej łazienki. Nie daruje tego Caroline. Nigdy.
z/t dla Rowana