Sowia Poczta

Athena

Niewielka sówka, którą Becca otrzymała od Crouchów w ramach standardowego szkolnego wyposażenia. Imię zawdzięcza starożytnym grekom, a nie własnej inteligencji. W zasadzie jest trochę głupiutka, ale listy w 90% przypadków trafiają mimo wszystko do właściwej osoby.
Zaniepokojona dyga i kiwa się.

Data: 1 lipca 1980 r.
Adresat: Rebeca Hale
Nadawca: Peter Pettigrew
Treść: Cześć,
jeśli jesteś zainteresowana spotkaniem to nie mam nic przeciwko niemu.
Nie mam pewności na ile jestem interesującym rozmówcą, ale nie będę nawet próbował odmawiać po tak miłym liście. Zdecydownie wolę zawieść oczekiwania już po fakcie, bo nieskorzystanie z propozycji, kiedy byłaś w stanie zapamiętać moje nazwisko wśród tych wszystkich ludzi wydaje się jeszcze większą głupotą. Niewiele osób mogłoby poszczycić się tak dobrą pamięcią, szczególnie w związku z moją osobą.
Pasowałoby Ci spotkatnie trzeciego lipca około osiemnastej na plaży w Allhallows?

Pozdrawiam serdecznie,
Peter Pettigrew

Data: 1 lipca 1980 r.
Adresat: Rebeca Hale
Nadawca: Peter Pettigrew
Treść:
Nigdy nie miałbym takiej pewności! Mnie zapamiętać można z spędzania czasu z konkretnymi ludźmi i to chyba jedyna moja cecha dla większości naszego rocznika. Ewentualnie wzrost, a raczej jego brak.
Nie wspomniałem o tym, że chodzi mi o plażę w Allhallows? Jeśli tak to chyba tak się ucieszyłem, że zapomniałem dopisać. Mam nadzieję, że wybaczysz mi taki błąd i uda nam się jednak spotkać na tej samej plaży.

Pozdrawiam,
Peter Pettigrew

P.S. Może tak nigdy nie było? Jesteś zbyt uprzejma. Naprawdę.

List, chociaż trafił do Bec w opłakanym stanie - koperta była wymięta, wybrudzona i jak trollowi z gardła wyjęta - w gruncie rzeczy wyglądał na oficjalną korespondencję. Najwidoczniej Poole nie przysiadł nad jego treścią, pozbawiony motywacji w obliczu obcego nazwiska i słów-kluczy: "psychofanka" i "ślub". W przesyłce znajdował się zarówno pergamin z treścią, jak i zdjęcie z autografem przedstawiające Louisa w sportowej szacie w barwach Anglii.

---

04.07.1980

Droga Becco,

Niezmiernie cieszy mnie Twoje wieloletnie wsparcie! Byłbym nikim, gdyby nie moi najwierniejsi fani. Dołączam do listu zdjęcie z autografem w podzięce za Twoje zaangażowanie. Mam nadzieję, że będziesz z niego zadowolona.
Liczę na to, że zobaczymy się na najbliższym meczu.

Pozdrawiam,
Louis Poole

Tym razem list został dołączony przez miotłonosza, który musiał zaznajomić się z treścią przesyłki, bo już na wejściu spytał Bec ile chce za wspomniany autograf.

---

05.07.1980

Droga Becco HALE,

Twój poprzedni list tak śmierdział tanim jabolem, że już myślałem, że mój własny ojciec przypomniał sobie o mnie. Ale to wiele wyjaśnia i nawet nie wiesz jak bardzo się teraz śmieję (a odpowiedź brzmi: bardzo). Mam teraz na Ciebie tyle haków, że nawet Ty nie masz tak dużej wyobraźni.
Oczywiście, że nie odeślę Ci tego listu i będę trzymać go do końca swoich dni na pamiątkę. Ale mogę Ci go pokazać. Osobiście. Z obietnicą, że nie podejmiesz żadnych prób, żeby mi go odebrać. Co Ty na to?

Poole

PS. Co do tego autografu, to możesz go sprzedać. Udam, że wcale mnie to nie dotknęło.

Tym razem list dotarł z pomocą opłaconej sowy. A raczej ledwo dotarł, bo zwierzę przyniosło jedynie strzępek.

---

[...] bo ostatnio w ogóle nie mam czasu. I wiem jak to brzmi: "biedny Poole i jego okropnie ciężkie życie", ale trener nie daje nam chwili spokoju. Spotkajmy się 11ego po szóstej w Dziurawym Kotle, bo mam wolny wieczór. Może tym razem uda Ci się zapamiętać cokolwiek z picia (chociaż nie gwarantuję).
Postaram się nie zapomnieć o tym Twoim pierwszym liście, chociaż przyznam, że trochę kusi.

Poole